رابطه مستقیم تاثیر آلودگی هوا بر میزان مرگ و میر ناشی از بیماری کرونا
تاریخ انتشار: ۲۳ آذر ۱۳۹۹ | کد خبر: ۳۰۳۱۳۳۸۵
خبرگزاری آریا - پژوهشگران حاضر در وبینار آنلاین تاب آوری محیط زیستی شهر تهران عنوان کردند تغییرات اقلیمی مهمترین عامل در تاب آوری شهری محسوب می شود. محققان همچنین به تاثیر آلودگی هوا در افزایش مرگ و میرهای ناشی از بیماری کرونا تاکید کردند.
به گزارش شهر به نقل از ستاد خبری دوازدهمین جشنواره مجمع جهانی شهر تهران؛ رئیس کمیته محیط زیست شورای شهر تهران در وبینار علمی تاب آوری محیط زیستی شهر تهران که با حضور صدرالدین علیپور مدیرعامل سازمان مدیریت پسماند شهر تهران، محمدصادق حسنوند عضو هیات علمی پژوهشکده محیطزیست دانشگاه علوم پزشکی تهران، مهدی جلیلی قاضی زاده عضو هیات علمی دانشگاه شهید بهشتی، غزال کرامتی عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکز و رضا بیات مدیر مطالعات و برنامه ریزی خدمات شهری و محیطزیست مرکز مطالعات و برنامه ریزی شهر تهران برگزار شد، با اشاره به اینکه سیستم های شهری باید بتوانند در مقابل شوک ها و استرس هایی که در یک فاصله زمانی طولانی بر آنها وارد می شود، شرایط پایداری را ایجاد و ساکنان خود را در وضعیت مناسبی قرار دهند، گفت: در سطح جهانی مهمترین شوک هایی که امکان دارد به شهرها وارد شود مواردی چون سیل، زلزله، خطاهای ساختمانی، آلودگی هوا، فرسودگی زیرساخت ها، خشک سالی و کمبود آب است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
سید آرش حسینی میلانی با بیان اینکه تغییرات اقلیمی مهمترین عامل در تاب آوری شهری محسوب می شود، افزود: تعدادکمی از شهرهای جهان دارای برنامه های اقدامی در این زمینه هستند. به عنوان مثال مطالعات جهانی نشان می دهد که تنها 32 کلانشهر در دنیا برنامه کاهش انتشار گازهای گلخانه ای دارد. این در حالی است که بودجه مورد نیاز برای کاهش استرس های اقلیمی در سال 1000 میلیارد دلار پیش بینی شده است که شهرهای دنیا برای جذب منابع مالی می توانند با بانک های جهانی تعامل داشته باشند
او ادامه داد: دراین زمینه تعیین رتبه جهانی شهرها برای مقابله با تغییرات اقلیمی تاثیرگذار است و در این میان تعداد کمی از شهرهای دنیا رتبه مناسبی برای کسب این منابع مالی از بانک های جهانی دارند.
این عضو شورای شهر تهران با اشاره به مخاطرات زیست محیطی شهر تهران در سال های اخیر بیان کرد: در شهر تهران استرس وقوع سیلاب های متعدد به دلیل وجود رود دره ها، خشکسالی شهر تهران و کرج در دهه 70 و 80 ، انجام ساخت و ساز غیر مجاز در ارتفاعات 1800 متری کوهستان های اطراف پایتخت، هجوم سفید بالک ها به تهران، خشک شدن درختان چنار در محدوده هایی از شهر از جمله مشکلات این کلانشهر در دهه های اخیر بوده است.
او با اشاره به آینده پژوهی ای که نخبگان شهری در برنامه سوم توسعه شهر تهران درباره مخاطرات زیست محیطی این شهر انجام داده اند، یادآور شد: گرمایش جهانی زمین و خشک سالی دو عامل مهمی است که به عنوان عوامل زیست محیطی شهر تهران شناسایی و در برنامه سوم توسعه نیز به این موارد اشاره شده است.
میلانی در ادامه با اشاره به رویکردهای اصلی جهانی در مواجهه با استرس های زیست محیطی شهرها تاکید کرد: یکی از مهمترین بحث ها در شهر تهران تهیه نقشه کاهش خطرات و آسیب پذیری هاست. موضوع دوم این است که آیا استانداردهای قانونی برای افزایش تاب آوری شهری وجود دارد یا خیر و بحث دیگر این است که آیا اکو سیستم هایی که در شهر وجود دارد ما را در مقابل حوادث حمایت می کنند؟
او با اشاره به تاکیداتی که در برنامه سوم توسعه شهر تهران در حوزه افزایش تاب آوری شهری دارد، گفت: مهمترین مفاد قانونی در برنامه سوم شهر تهران در حوزه تاب آوری، ماده 57است که دارای بندهای مختلفی است. این ماده قانونی به مدیریت سفرهای آب زیر زمینی اشاره دارد و شهرداری باید بهره برداری غیر مجاز از آب های زیر زمینی را مدیریت و کاهش مصرف آب را هدف گذاری کند. این کار حتما با تغییر در کشت الگوهای سبز و پایش آن در سیستم های آبیاری انجام می شود.
رئیس کمیته محیط زیست شورای شهر تهران افزود: همچنین در ماده 60 برنامه سوم توسعه، شهرداری موظف شده است تا سیستم های تهویه شهرکه دره ها و کوهستان های اطراف هستند را به عنوان میراث طبیعی به رسمیت بشناسد و اقدامات لازم برای به ثبت رساندن این منابع را انجام و با موارد تخریب و تجاوز به این حریم ها برخورد کند.
او با اشاره به برنامه های انجام شده توسط مدیریت شهری در اجرای مفاد ماده 57 برنامه سوم توسعه شهر تهران ادامه داد: در اجرای ماده 57، شهرداری یک عملکرد کاهش 25 متر معکبی در استفاده از آب های زیر زمینی را داشت. بر این اساس 62 درصد از سیستم های آبیاری فضای سبز شهر تهران مجهز شده و دراین حوزه بر اساس برنامه های بالادستی اقدامات لازم انجام می شود. همچنین در زمان تغییرات اقلیمی و افزایش حرارت زمین، ایجاد جزایر حرارتی مهم است که در این بخش نیز شهرداری تهران به صورت سنتی برنامه افزایش سطح بوستان ها را دارد.
آرش میلانی با اشاره به اجرای ماده 60 برنامه سوم توسعه شهر تهران از سوی شهرداری بیان کرد: در بحث ثبت میراث طبیعی در حال حاضر حرکت خاصی انجام نشده و تنها کاری که در این زمینه صورت گرفته، این است که شورای شهر تهران توانسته توچال را به ثبت برساند و برای کوه بی بی شهربانو نیز طرح الزام ثبت آن را نیز تصویب کرده است که شهرداری باید در این زمینه اقدامات لازم را انجام دهد. ازسوی دیگر یکی از مسائل مهم در ثبت و حفظ میراث طبیعی شهر تهران شناخت درختان، رصد آنها و تهیه شناسنامه است که در سال 98 حدود 1820 اصله درخت در شهر تهران شناسنامه دار شده اند.
او تاکید کرد: در مجموع عملکرد شهرداری تهران در دو ماه 57و 60 خوب بوده است. همچنین در بحث همکاری های بین سازمانی حرکت مهمی در تابستان امسال انجام شد که بر مبنای آن تفاهم نامه طرح جامع مدیریت مصرف آب در شهر تهران بین مدیریت شهری و وزارت نیرو به امضاء رسید. بر مبنای این تفاهم نامه باید مصرف 133 متر مکعبی آب از چاه های شهر تهران به 80 متر مکعب کاهش دهیم. دراین ارتباط شورای شهر اختیار قانونی را برای افزایش سالانه تعرفه آب و فاضلاب را به وزارت نیرو داده است که بخشی از درآمد حاصل از آن به توسعه شبکه آب و فضای سبز اختصاص پیدا کند.
احصای مخاطرات زیست محیطی شهر تهران در حوزه مدیریت پسماند
در ادامه این نشست علمی مدیرعامل سازمان مدیریت پسماند شهر تهران با بیان اینکه در شهر تهران با افزایش جمعیت و بالا رفتن روند توسعه شهری اثرات مخرب زیست محیطی این روند را باید کاهش دهیم، گفت: در سال های گذشته به دلیل بی توجهی ای که برخی از مدیران شهری به موضوع مدیریت پسماند داشتند و یا با اقدامات گذرایی که در این حوزه انجام داده بودند، با مشکلات فزاینده ای روبه رو بودیم. بر همین اساس اقدام به احصای چالش های اساسی در این حوزه کردیم.
صدرالدین علیپورافزود:در گام های بعدی اقدامات لازم در خصوص مراحل جمع آوری زباله و وجود ایستگاه های میانی را انجام دادیم و در قسمت پایانی جمع آوری زباله در شهر تهران یعنی مجموعه آراد کوه به موضوع جمع آوری شیرابه ها و نفوذ آن به داخل خاک و ایجاد دریاچه شیرابه در این محدوده که بحث تاب آوری شهری را در این بخش تهدید می کرد، تمامی مشکلات را احصاء کردیم.
مدیرعامل سازمان مدیریت پسماند شهر تهران با بیان اینکه در جریان مطالعه و تدوین طرح جامع مدیریت پسماند شهر تهران سعی کردیم تا زمان تهیه و تصویب آن اقدامات سریع تری را در این حوزه انجام دهیم، یادآور شد: برای اینکه زمان را از دست ندهیم سعی کرده ایم با شناسایی چالش های موجود در حوزه مدیریت پسماند و مطالعه روش هایی که اکنون در دنیا به عنوان مدیریت موثر در این حوزه استفاده می شود، با بهره گیری از واژه مشترکی که در دنیا دررابطه با کاهش پسماند مطرح است، طرح کاپ را با هدف تلاش برای کاهش دفن زباله تبدیل آن به مواد مصرفی و انرژی در تهران اجرا کنیم.
او با اشاره به اینکه طرح کاهش پسماند را با نام طرح کاپ که مخفف کاهش پسماند است ، اکنون در تهران اجرایی شده، تاکید کرد: یکی از مهمترین ایراداتی که در حوزه مدیریت پسماند در سال های گذشته وجود داشت، این بود که به غیر از بی توجهی هایی که در سیستم مدیریتی این حوزه وجود داشت و هر مدیری بر اساس سلیقه و امکاناتی که داشت اقدامات جداگانه ای رادر این حوزه انجام داده بود. بر همین اساس در دوره جدید مدیریت شهری سعی شد تا در قالب طرح کاپ از مبدا تا مقصد فرایند مدیریت پسماند را به عنوان یک سیستم در نظر بگیریم و با هماهنگی ای که با مجری طرح جامع داشتیم تلاش شد تا از اهداف 20 ساله شهر تهران دور نشویم. بر همین اساس قسمت های نهایی شده طرح جامع مدیریت پسماند شهر تهران را در قالب طرح کاپ اجرایی کردیم.
علیپور با اشاره به 6 گام شهرداری تهران در اجرای طرح کاپ با هدف مدیریت پسماند گفت: نخستین گام حذف مخازن از سطح شهر تهران را اجرا کردیم.در طرح جامع مدیریت پسماند نیز به این نتیجه رسیدیم که شکل استفاده از مخازن زباله در تهران اشتباه بوده و تفکیک زباله را از مبدا به حداقل می رساند. ازسوی دیگر وجود این مخازن باعث شده تا زمان خاصی برای جمع آوری زباله هااز سطح شهر وجود نداشته و مهمتر از همه زمان جمع آوری مکانیزه پسماند را در شهر تهران بالا می برد. همچنین مشکل شیرابه و زباله گردی را در شهر افزایش می دهد.
او افزود: این مرحله یکی از مشکل ترین مراحل طرح کاپ بود. به دلیل عادتی که شهروندان تهرانی به این شیوع خروج زباله از خانه های خود داشتند.در گام دوم به ساماندهی ایستگاه های میانی پرداختیم. در 4 محدوده غرب، شرق، شمال و جنوب ایستگاه هایی را مشخص کرده و با ظرفیت بخش خصوصی اقدام به تفکیک حداکثری پسماندها کردیم.
علیپور با اشاره به گام سوم طرح کاپ در خصوص جمع آوری پسماندهای حجیم توضیح داد: در گذشته تمامی پسماندهای حجیم از جمله سر شاخه های درختان به سایت دفن زباله منتقل می شدند که گاها باعث آتش سوزی در این مجموعه می شد در حال حاضر پسماندهایی مانند لاستیک، شیشه ها و مبلمان در 4 ایستگاه تفکیک می شوند.
او با اشاره به اجرای طرح الکتروکاپ در شهر تهران تاکید کرد: پسماند الکترونیکی تحت عنوان طرح الکتروکاپ از سطح تهران جمع آوری می شود. بر همین اساس در 24 نقطه از شهر تهران اقدام به ایجاد غرفه های جمع اوری پسماند الکترونیک کردیم که اقدام به دریافت پسماندهای الکترونیک از شهروندان می کنند.
مدیرعامل سازمان مدیریت پسماند شهر تهران با بیان اینکه گام چهارم شهرداری در اجرای طرح کاپ هوشمند سازی مدیریت پسماند در پایتخت بود، گفت: در این دوره راه اندازی اپلیکشن ها را در دستور کار قرار دادیم. همچنین صورت وضعیت الکترونیکی تمامی خودروهای جمع آوری پسماندهای شهری، پزشکی و ساختمانی تهیه شد و اکنون تمامی این خودروها توسط یک مرکز به صورت آنلاین رصد و کنترل می شوند.
علیپور با بیان اینکه گام پنجم شهرداری در این حوزه آموزش و فرهنگ سازی است، افزود: در حال حاضر طرح شنبه بدون پسماند با همکاری تشکل های محیط زیستی در تهران اجرا می شود.
او با اشاره به اینکه گام ششم طرح کاپ در مجتمع آراد کوه انجام می شود، ادامه داد: بالا بردن کیفیت کمپوست تولیدی در شهر تهران یکی از اقداماتی است که در گام ششم طرح کاپ انجام می شود در حال حاضر سازمان پارک هاو فضای سبز و مناطق 22گانه شهر تهران از کمپوست هایی که در این مجتمع تولید می شود، برای فضای سبز خود تهیه می کنند.
ضرورت تهیه طرح جامع مدیریت پسماند ناشی از بلایای طبیعی در تهران
در بخش دیگری از وبینار تاب آوری محیط زیستیِ شهر تهران مهدی جدیدی قاضی زاده با اشاره به موضوع مدیریت پسماند و تاثیر آن بر تاب آوری شهر تهران گفت: اگر تاب آوری را قابلیت ریکاوری یک شهر در مقابل مشکلات و چالش ها بدانیم و از طرفی پسماند را به عنوان یک چالش تصور کنیم - به رغم اینکه می تواند به عنوان یک فرصت به آن نگاه کرد-، از دو دیدگاه بحث تاباوری مدیریت پسماند را می توان بررسی کرد. دیدگاه نخست این است که پسماند خود یک چالش است که باید بدانیم چگونه می توانیم این مساله را با رویکرد حداکثر بازیابی منابع و حداقل دفن پسماند مدیریت کنیم. دیدگاه دوم در حوزه مدیریت پسماند در مورد تاب آوری شهری است.
جدیدی قاضی زاده با بیان اینکه در این حوزه باید به بحث مدیریت پسماند ناشی از بلایای طبیعی توجه کرد، افزود: به نظر می رسد که شهر تهران همراستا با طرح جامع مدیریت پسماند، نیاز به تهیه طرح جامعی نیز در این رابطه دارد.
این استاد دانشگاه با اشاره به اضافه شدن شیوع بیماری های پاندومی به رخدادهای طبیعی در کشور به ویژه شهر تهران بیان کرد: پسماندهای حاصل از این رخدادها نیاز به مدیریت دارد و در تاب آوری شهری بعد از وقوع این رخدادهای طبیعی تاثیرگذار است. این پسماندها انواع مختلفی دارد و بسته به اینکه چه اتفاقی دراین کلانشهر روی می دهد،تنوع تولید پسماندها نیز متفاوت خواهد بوداما نکته مهم بحث همه گیری پسماندها در رخدادهای طبیعی است.
قاضی زاده با بیان اینکه در زمان وقوع رویدادهای طبیعی پسماندهای روزانه شهروندان کاهش می یابدف یادآور شد: در زمان وقوع یک رویداد طبیعی با سه موج ناشی از تولید پسماندها مواجهه هستیم که مهمترین آن پسماندهای ناشی از تخریب است که با حجم وسیعی از پسماند های این بخش روبه رو می شویم. در گام بعدی با یک اختلاف زمانی بحث پسماندهای پزشکی مطرح می شود. به عنوان مثال با ایجاد یک رویداد طبیعی و یا شیوع بیماری همه گیر پسماندهای پزشکی بیشتر می شود کمااینکه در شهر تهران تولید پسماندهای پزشکی با شیوع بیماری کرونا از تولید روزانه 70 تن به 200 تن تولید در حال حاضر رسیده است.
تاثیر آلودگی هوا در افزایش مرگ و میر ناشی از بیماری کرونا ویروس
عضو هیات علمی پژوهشکده محیط زیست دانشگاه علوم پژشکی تهران نیز با اشاره به مساله آلودگی هوا و تاثیر آن در تاب آوری شهر تهران گفت: آلودگی هوا یک مشکل جهانی است. براساس آخرین گزارش سازمان بهداشت جهانی بیش از 90 درصد مردم دنیا در معرض غلظت آلاینده های هوا قرار دارند. حتی در کشور آمریکا که پیشرو در حوزه کاهش آلودگی هوا محسوب می شود، در حال حاضر 82 میلیون نفر از مردم این کشور در محدوده هایی زندگی می کنند که میزان غلظت یکی از آلایاینده های هوا بالاتر از حد استاندارد است.
محمد صادق حسنوند با بیان اینکه بر اساس مطالعات سازمان بهداشت جهانی هر ساله میزان مرگ و میر مردم در مواجهه با آلودگی هوا 7 میلیون نفر است، افزود: این آمارها نشان می دهد که آلودگی هوا به عنوان یک عامل تاثیرگذار عمومی در مرگ و میر شهروندان شناخته می شود. در حالی که در اثر شیوع بیماری کرونا تا کنون 1.6 میلیون نفر از مردم جهان جان خود را از دست داده اند اما هر سال بر اثر آلودگی هوا 7میلیون نفر جان خود را از دست می دهند.
او ادامه داد: همچنین مطالعات جهانی نشان داده اند آلودگی هوا بعد از استعمال سیگار دومین عامل بروز بیماری های غیر واگیر است. به عبارتی آلودگی هوا بعد از مصرف سیگار بیشترین سهم را در شیوع این نوع بیماری ها دارد. همچنین بر اساس آخرین مطالعاتی که دردنیا در رابطه با تاثیر بیماری های غیر واگیردار توسط دانشگاه واشنگتن انجام شده، آلودگی هوا در کشور ما بر اساس داده های سال 2017هفتمین عامل خطری است که بیشترین موارد مرگ را به خوداختصاص داده است.
عضو هیات علمی پژوهشکده محیط زیست دانشگاه علوم پژشکی تهران بیان کرد: برخلاف سایر کشورها در ایران روند غلظت آلایندگی ها با روند کاهش منطقی این آلاینده ها روبه رو نیست. در حالی که در کشورهای دیگر مانند چین، هند و ... هر چند میانگین غلظت آلودگی هوا بسیار بالاتر از ایران است، اما روند غلظت آلایندگی هوا در این کشورها کاهشی است. این در حالی است که در کشور ما این روند یا افزایشی بوده و یا ثابت باقی مانده است.
به گفته حسنوند؛ درسال 1990 در ایران عامل آلودگی هوا بیشترین سهم را در مرگ و میر ها به خود اختصاص داد این در حالی است که در سال2017 جایگاه ایران در این بخش بالاتر رفته و سهم بیشتری از موارد مرگ و میر مردم را به خود اختصاص دهد.
او یادآور شد: بر اساس آخرین مطالعه ای که در پژوهشکده محیط زیست انجام شده و بر اساس آن اطلاعات مربوط به ایستگاه های پایش در کل شهرهای کشور مورد بررسی قرار گرفته، نتایج مطالعه نشان می دهد که هیچ منطقه ای ازکشور ما نیست که میانگین سالانه پایین تر از حد استاندارد در غلظت آلاینده ها دشته باشد این مساله نشان می دهد که در تمام مناطق کشور با این مشکل روبه رو هستیم و به صورت کلی میزان غلظت سالانه در ایران 35 میکرو گرم بر هر متر مکعب است که این میزان 3برابر استاندارد جهانی است.
این استاد دانشگاه در ادامه با اشاره به وضعیت آلودگی هوا در شهر تهران تاکید کرد: مطالعات مربوط به توزیع مکانی آلایندگی هوا نشان می دهد که یک نابرابری ای در این زمینه در شهر تهران به نسبت سایر نقاط کشور وجود دارد. به عبارتی بر اساس اطلاعات موجود بیشترین ذرات آلاینده شهر تهران در مناطق جنوب غرب و جنوب شرقی تهران است که به حدود 40 میکرو گرم بر متر مکعب می رسد و کمترین غلظت ذارات معلق در هوا در منطقه دو و در محدوده محله های سعادت آباد و محله پونک است که بین 17تا 19 میکرو گرم در یک متر مکعب است. این مساله نشان می دهد شهروندان ساکن در مناطق جنوبی و شمالی با تفاوت های زیادی در حوزه میزان غلظت آلاینده های هوا روبه رو هستند که این تفاوت به 2 برابر نیز می رسد.
او با اشاره به بررسی های انجام شده در بین سال های 85 تا 98 در کشور در هیچ سالی میزان غلظت آلاینده ها در حد استاندارد نبوده است، گفت: در این میان وضعیت شهر تهران در این زمینه جالب نیست به گونه ای که بیشتر از70 درصد از روزهای سال آلودگی هوا بالاتر ازحد مجاز است. هر چند درسال 97 غلظت آلاینده های هوا کاهش پیدا کرد اما در سال 98 شاهد افزایش دراین حوزه بودیم. می توان این گونه نتیجه گرفت که درسال 97کاهش میزان آلایندگی های هوا به دلیل تغییرات جوی بوده است.
حسنوند با بیان اینکه همیشه تاب آوری شهر تهران در مقابل آلودگی هوا کمتر و حساسیت ها دراین زمینه بیشتر بوده است، یادآور شد: این مساله در پاندومی کرونا خود را نشان داده است. به عنوان مثال مطالعات جهانی نشان می دهد مواجهه با آلودگی هوا باعث می شود که تعداد مرگ و میر و بستری شدن مردم به دلیل ابتلا به بیماری کرونا افزایش پیدا کرده است. علت این است که افرادی که به صورت بلند مدت در مناطقی که آلودگی هوای بیشتری دارد، زندگی می کنند به واسطه ایجاد بیماری های زمینه ای مانند قلبی و عروقی، دیابت و ... امکان ابتلا به بیماری های واگیردار مانند کرونا افزایش پیدا می کند و در شرایطی که یک پاندومی تنفسی مانند کرونا ویروس ایجاد می شود حساسیت افراد دارای بیماری زمینه ای بیشتر می شود.
او با اشاره به اینکه برای افزایش تاب آوری در مواجهه با پیامدهای تنفسی ناچار هستیم آلودگی هوا را در تهران کاهش دهیم، تاکید کرد: از نظر تکنولوژی تعریفی که برای تاب آوری وجود دارد، این است که یک شهر برای رویاوریی با یک بحران توانایی خود راحفظ کند. در مورد تاب آوری در مقابل آلودگی هوا باید ظرفیت ذی نفعان محلی برای توسعه اقداماتی که بتواند تاب آوری آنها افزایش پیدا کند.
کاهش تاب آوری اجتماعی به دلیل حذف عنصر آب در شهرها
در بخش پایانی این نشست علمی عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی با پرداختن به موضوع تاثیر آب در تاب آوری اجتماعی گفت: شهرها بر گستره طبیعی مکان شکل گرفته و رشد می کنند.لازم است بررسی شود شهرهای ایران در چه جهاتی توسعه کالبدی داشته اند و در این میان در یک صد سال اخیر چه نوع توسعه ای در شهرها داشته ایم که ساختار طبیعی شهرها از بین رفته است.
غزاله کرامتی با اشاره به پژوهش تاریخی که در سال 82 در این خصوص انجام شده، افزود: براساس نتایج به دست آمده در شهرهای امروز کشور با حذف مفهومی عنصر آب در زیرساخت شهری روبه رو هستیم و در نهایت این عنصر در مقیاس کوچک در حد فواره و آب نما دیده می شوند در صورتی که در طول تاریخی به این صورت نبوده و هر زمان که جکومت های ایرانی مقتدر بوده اند مانند دوران صفویه حدود و عرصه های فضایی با عنصر آب تعریف می شده است.
این استاد دانشگاه با اشاره به روند حذف عنصر آب در شهر تهران بیان کرد: شهر تهران دارای دو طرح جامع اصلی است. طرح جامع اول این شهر در سال 47 تهیه شده که در آن به طور کامل ساختار طبیعی این شهر نادیده گرفته شده است. به عنوان مثال ساختار آبی تهران به هیچ عنوان در این طرح در نظر گرفته نشده است و یک توسعه خطی مبتنی بر حرکت اتومبیل در جاده ها و اتوبان ها برای تهران طراحی شده است.
او یادآور شد: در طرح جامع اول شهر تهران با یک نگاه غربی و آمریکایی برای توسعه این کلانشهر تصمیم گیری شده است و هیچکدام از ویژگیهای سرزمینی مورد توجه قرار نگرفته است این در حالی است که در طرح جامع دوم شهر تهران که در سال 86 تصویب شد، شهر تهران تصمیم گرفت تا به ساختار طبیعی شهر به عنوان یک ساختار پایه در توسعه شهری توجه کند.
کرامتی تاکید کرد: در یک دهه اخیر همزمان با ابلاغ طرح جامع شهری تهران در سال 86 مقرر شد تا نقشه های رود دره های پایتخت تهیه شود. تصمیم بر این بود تا عنوان شود اگر آب ها را در تهران جاری کنیم با چه زیبایی هایی روبه رو خواهیم شد و با عرصه های طبیعی طبیعت محور را در دل این کلانشهر می توانیم فاصله شهروندان را با طبیعت کمتر کنیم..
او با اشاره به تصویب طرح راهبردی حریم پایتخت که در سال 95 توسط شورای عالی شهرسازی و معماری ایران مصوب شد،گفت: کلیات این طرح در سال 92 تایید شده است. رویکرد این طرح نیز بر این اساس بود که باید آب در سطح شهر جریان داشته باشد به همین دلیل نقش جاری شدن رودخانه ها و دریاچه های پشت سدها که در منطقه 6000 کیلومتری استان تهران وجود دارد، وضعیت مشخص تری داشت اما متاسفانه ازسال 95 تا کنون این طرح اجرایی نشده است.
منبع: خبرگزاری آریا
کلیدواژه: مدیرعامل سازمان مدیریت پسماند شهر تهران برنامه سوم توسعه شهر تهران طرح جامع مدیریت پسماند حوزه مدیریت پسماند مدیریت پسماند شورای شهر تهران غلظت آلاینده ها تاب آوری شهر تغییرات اقلیمی زیست محیطی شهر پژوهشکده محیط نشان می دهد او با اشاره برنامه سوم عنوان مثال عضو هیات علمی تاب آوری شهری آلودگی هوا اقدامات لازم بیماری کرونا بر همین اساس انجام می شود شهر تهران شهر تهران شهر تهران شیوع بیماری حال حاضر عنوان یک میزان غلظت محیط زیستی یادآور شد انجام شده محیط زیست بیماری ها قاضی زاده مرگ و میر جمع آوری فضای سبز متر مکعب انجام شد طرح کاپ عنصر آب روبه رو بر اساس
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.aryanews.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری آریا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۰۳۱۳۳۸۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
راهکارهای اقتصاد دایرهای برای بهینهسازی مدیریت پسماند
مدیریت نادرست پسماند منجر به آلودگی اقیانوسها و جنگلها، انتقال بیماریها و انتشار سریع دیاکسیدکربن در فضا میشود. بر اساس شاخصهای بانک جهانی، رشد اقتصادی و جمعیتی موجب افزایش 70 درصدی تولید زباله طی 30 سال آینده خواهد شد و همین موضوع نشاندهنده نیاز روزافزون به بهینهسازی مدیریت پسماند است.
به گزارش سرویس ترجمه خبرگزاری ایمنا، اهمیت برنامه R4 شامل کاهش میزان استفاده، استفاده مجدد، بازیافت و بازیابی مواد، بهطور فزایندهای در دستور کار سیاسی شهرهای سراسر جهان افزایش پیدا کرده است. مدیریت مؤثر پسماند تنها شامل جداسازی زباله برای بازیافت نیست، بلکه رویکردهای مختلف استفاده جدید از مواد را در بر دارد که در شهرهای گوناگون به شیوههای مختلف انجام میشود.
سال ۲۰۱۷ نمایندگان بینالمللی شهرهای مختلف در خیرونا (ژیرونا) اسپانیا گرد هم آمدند تا تجربیات و راهحلهای خود را در این زمینه به اشتراک بگذارند. برای مثال سانفرانسیسکو که فرایند بازیافت را از سال ۱۹۸۹ آغاز کرده است، موفقیت خود را بر اساس فرهنگ ایجاد و افزایش آگاهی مردم از محیط زیست میداند که موجب کاهش ۸۰ درصدی میزان پسماند ارسالی به کارخانههای بازیافت شده است. دستاوردهای بازیافت در شهری همچون سئول نیز نتیجه اقدامات سختگیرانهتر و نرخ بازیافت در آن بیش از ۶۰ درصد است. ساکنان این شهر بر اساس میزان زبالههای آلی که تولید میکنند، مالیات میپردازند.
اقتصاد دایرهای و ابتکارات ضایعاتصفرمدلهای کسبوکار دایرهای ثابت میکنند که چگونه یک استراتژی تجاری مناسب دسترسی به بازارهای جدید را تسهیل، راهحلهای نوآورانه را هدایت میکند و هزینههای تولید را کاهش میدهد. شهر ساحلی عقبه در اردن، از رویکرد اقتصاد دایرهای برای تبدیل زباله به فرصت استفاده میکند. این شهر که روزانه حدود ۱۵۰ تن زباله جامد تولید میکند، طی پروژهای که به تصویب سازمان ملل و اتحادیه اروپا رسیده است، متعهد به کاهش این ارقام شد. اولین اقدام در این پروژه، تقویت فرایند بازیافت و بهینهسازی منابع در هتلها بود که علاوه بر مزیتی که برای کاهش تولید پسماند داشت، منجر به ایجاد شغل برای اعضای آسیبپذیر جامعه شد.
ابتکارات قابلتوجهی نیز در این زمینه در کشورهای شمال اروپا وجود دارد، برای مثال کشور سوئد در سال ۲۰۱۷ سیستم مالیاتی خود را اصلاح کرد تا قیمت تعمیر اقلام مستعمل را کاهش دهد. این کشور همچنین دارای سیستمی است که پول قوطیها و بطریهای خالی را به مردمی میدهد که آنها را به فروشنده باز میگردانند و به این ترتیب هزار و ۸۰۰ میلیون قوطی و بطری در سال برای استفاده مجدد بازیابی میشود.
شهر برگن در نروژ، به دلیل سیستم جمعآوری زباله وکیوم، متمایز از دیگر شهرها است. این سیستم زبالهها را از طریق اجزای مختلف متشکل از لولههای زیرزمینی، دستگاههای متصل، ابردادهها و هوش مصنوعی مدیریت و بازیافت میکند.
با این حال میزان بازیافت و استفاده مجدد در سایر شهرهای جهان وضعیت متفاوتی دارد و حتی بسیار اندک است. طبق گزارش بانک جهانی، در کشورهای کمدرآمد که به جز صربستان بقیه در آسیا، آفریقا و آمریکای لاتین قرار دارند، تنها چهار درصد زبالهها بازیافت میشود. مدیریت ضعیف پسماند در این کشورها، تهدیدی برای سلامت انسان و محیط زیست به شمار میرود.
بانک جهانی بهمنظور مبارزه با این وضعیت، برنامهای برای تأمین مالی سیستمهای مدیریت پسماند این کشورها ارائه کرده است. در ادامه به معرفی چند نمونه از راهحلهای اقتصاد دایرهای میپردازیم که به مدیریت صحیح و بهینه پسماند کمک میکند.
سیستم پیشپرداخت و برگشت قوطیها و بطریهای نوشیدنیدانمارک در سال ۲۰۲۱، با بازیافت ۱.۹ میلیارد قوطی و بطری برای استفاده مجدد، میزان بازگشت و استفاده مجدد از بستهبندی خود را به ۹۳ درصد رساند که تا حد زیادی حاصل اجرای سیستم سپرده و بازگشت دانمارکی بود. این سیستم برگشت دایرهای رایج، امکان تحویل ظروف نوشیدنی مصرفشده را در سوپرمارکتها و کیوسکهای موجود در خیابانهای سراسر دانمارک مهیا میکند و در ازای آن مبلغی به مصرفکنندگان پرداخت میشود.
این سیستم بهنوعی اقتصاد دایرهای محسوب میشود، زیرا تولید قوطی از مواد بازیافتی ۹۵ درصد انرژی کمتری نسبت به مواد اولیه مصرف میکند. بازیافت قوطیها به این معنی است که بوکسیت کمتری برای تولید آلومینیوم استخراج و استفاده میشود و از این طریق آسیب کمتری به محیط زیست میرسد. همکاری مؤثر بین تولیدکنندگان، مصرفکنندگان و سیستم بازگشت دانمارکی نرخ بازگشت را بسیار افزایش داده است. این سیستم میتواند بهعنوان یک منبع الهامبخش برای افزایش نرخ بازیافت و حمایت از اقتصاد دایرهای، بهویژه برای رسیدن به هدف اتحادیه اروپا برای جمعآوری ۹۰ درصد بطریهای پلاستیکی تا سال ۲۰۲۹ عمل کند.
پروژه مسکن اجتماعی دایرهایصنعت ساختمان مسئول مقدار قابلتوجهی از انتشار جهانی دیاکسید کربن نزدیک به ۳۹ درصد است و همین امر نیاز به یک رویکرد دایرهای برای ساخت و ساز و طراحی را ضروری میکند. یکی از راههای انجام این کار، بازیابی یا استفاده مجدد از مصالح ساختمانی است که طول عمر و قابلیت استفاده مجدد آنها را به حداکثر میرساند. نمونه بارز این راهحل، پروژه مسکن دایرهای در شمال شهر آرهوس دانمارک است که ۹۰ درصد مصالح ساختمانی آن را میتوان جدا کرد و مجدد مورد استفاده قرار داد یا بدون از دست دادن ارزش به فروش رساند.
این پروژه ساختمانی علاوه بر استفاده از بتن و سیمان بهعنوان مصالح اصلی ساختمان، با استفاده از مواد جایگزین، ردپای دیاکسیدکربن خود را به حداقل رسانده است. از جمله این مواد میتوان به چوبپنبه و روزنامههای قدیمی برای نمای ساختمان یا گیاهانی مانند علف مارماهی و گرانول بهمنظور عایقکاری ساختمان اشاره کرد. لاستیکهای ماشین مستعمل نیز برای ساخت کفپوش آن به کار رفته است.
این ساختمان اولین مسکن دایرهای جهان است که میتواند آموختههای ارزشمندی را در مورد نحوه عملکرد ساختمانهای دایرهای در زندگی روزمره و راهی برای کاهش ردپای کربن در بخش ساختوساز به شهرهای دیگر ارائه دهد. تخمین زده میشود که استفاده از رویکرد دایرهای در صنعت ساختمان تا سال ۲۰۵۰، انتشار دیاکسید کربن را تا ۳۸ درصد کاهش دهد.
بازیافت چمن مصنوعیRe-Match اولین ثبت اختراع در جهان است و از فناوری پیشرفته برای جداسازی چمن مصنوعی فرسوده به اجزای خام و تمیز استفاده میکند که میتواند مجدد در صنعت چمن یا سایر صنایع مورد استفاده قرار گیرد یا بازیافت شود. این اختراع قادر است هر قسمت از چمن مصنوعی فرسوده را به دانههای لاستیکی، ماسه و الیاف پلاستیکی جدا کند و تقریباً صددرصد مواد را بازیافت کند یا برای استفاده مجدد آماده سازد. Re-Match اکنون با استفاده از فناوریهای نوین موفق شده است محصولات بازیافتی خود را در نخهای چمن مرغوب، پنلهای آکوستیک و دیگر محصولات مشابه استفاده کند. هر زمین چمن مصنوعی که با استفاده از این فناوری بازیافت میشود، نسبت به سوزاندن زمین فرسوده که معادل سوزاندن ۱.۴ میلیون کیسه پلاستیکی یا ۲۵۰ تن زباله است، با کاهش ۴۰۰ تنی، کمتر از ۲۰ تن دیاکسید کربن در هر زمین تولید کند.
سیستم حلقهبسته استفاده مجدد از بستهبندیالزامات امروزی برای پایداری در هر مرحله از بستهبندی در حال افزایش است و گروههای مختلف به دنبال راههای جدیدی برای کاهش مصرف بستهبندی و ضایعات هستند. یکی از این راهها ارائه مدلهای دایرهای استفاده مجدد برای بستهبندی مواد غذایی است. یک شرکت بستهبندی با همکاری مدیران شهری، خدمات بستهبندی دایرهای برای مواد غذایی را ارائه کرده است که بر توسعه یک سیستم منحصربهفرد و راهحلهای دیجیتال برای مدیریت بستهبندی در یک حلقه بسته متمرکز است.
این مشارکت بر چند حوزه استفاده مجدد از بستهبندی بهعنوان یک خدمت متمرکز شده است که شامل طراحی و تولید بستهبندی مواد غذایی برای استفاده مجدد، ردیابی بستهبندی در طول مسیر استفاده از آن و تضمین ایمنی، کیفیت و بهداشت مواد غذایی در تمام مراحل میشود. این راهحل دایرهای با کاهش بستهبندی مورد نیاز و در نتیجه ضایعات آن همراه است و در مقایسه با بستهبندیهای یکبارمصرف، پتانسیل کاهش انتشار دیاکسید کربن تا ۶۰ درصد را دارد.
بازیافت پرههای توربین بادیتوربینهای بادی اولیه در حال رسیدن به پایان عمر خود هستند و هرچند بعضی از آنها قابلیت تعمیر و نوسازی دارند، اما بیشتر توربینها در سالهای آینده از رده خارج خواهند شد. برای مقابله با این مشکل، یک پروژه نوآوری دانمارکی متعهد شده است که راهی پایدار برای دفع توربینهای بادی با توجه به محیط زیست، سلامت و ایمنی کارگران پیدا کند و تا به امروز پیشرفت قابلتوجهی در این مسیر به دست آورده است.
این پروژه موفق به استخراج و پردازش الیاف شیشهای با کیفیت بالا از توربینهای بادی ۳۷ متری شده است که بخش اصلی پرههای توربین هستند. پس از تأیید کیفیت موفقیتآمیز الیاف شیشهای به دست آمده از پرههای از کار افتاده توربین بادی، این ماده برای استفاده در تأسیسات دیگر ذوب میشود که مزایای بسیاری برای هر دو صنعت دارد.
استفاده مجدد از آجرهای قدیمیبهمنظور جلوگیری از هدر رفتن منابع آجرهای طبیعی، یک شرکت تولید فناوری پاک اختراعی ثبت کرده است که تضمین میکند زبالههای ساختمانی را بدون استفاده از هیچ گونه مواد شیمیایی، مورد استفاده مجدد قرار دهد. در این روش ثبتشده آجرهای قدیمی جمعآوری، با فناوری ارتعاش تمیز، بهصورت دستی یک به یک بررسی و در نهایت قبل از ارسال به محلهای جدید، توسط روباتها روی هم چیده میشوند. این روش استفاده مجدد از آجرهای قدیمی با صرفهجویی بیش از ۹۵ درصد از انرژی مورد استفاده برای تولید آجرهای جدید، نمونهای از اقتصاد دایرهای کامل است که منابع یک نسل را به نسل جدید منتقل میکند و انتشار دیاکسیدکربن را به میزان قابل توجهی کاهش میدهد.
کد خبر 750811